تور کربلا. تور زمینی کربلا.تور هوایی کربلا.

خاطره كربلا و مصائب سالار شهيدان  امام حسین چنان اثر عميقي در وجود پيشواي دوازوهم حضرت ولي عصر روحي لتراب مقدمه الفداء بوجود آورده كه به هيچ قيمت مرتفع نمي گردد .
‏ اين خاطره سوگ بار در قلب عالم امكان با رساترين و سوزان ترين گفتاري زبانزد حضرت است ، زيرا مي فرمايد :
لئن اخرتني الدهور و عاقني عن نصرك المقدور و لم اكن لمن حاربك محارباً و لمن نصب لك العداوه مناصباً فلاندبنك صباحاً و مساءً و لابكين لك بدل الدموع دماً .
اي جد بزرگوار ، اگرچه روزگار مرا عقب داشت اما خدا پايان مقام ولايت از نسلت را به عهده من گذاشت . من نبودم تا با دوستانت همعنان شوم و با دشمنانت محاربه نمايم ، ولي خاطره كربلايت چنان در مغزم نقش بسته است كه هرگز فراموش نخواهد شد . من به ياد مصيبتهاي حزن آلود بقدري مي گريم كه اشك چشمم پايان پذيرد . از بامداد تا شام سرشك از ديده مي بارم و مصائب دردناك را به ياد مي آورم .

 
سينه زدن امام زمان عليه السلام

شايد بعضي از بي خردان وکم فهم ها متوجه اهميت عزاداري براي حظرت سيدالشهدا عليه السلام را نشوند و ندانند كه دهها حديث در اهميت عزاداري براي حضرت ابي عبدالله الحسين عليه السلام رسيده و حتي تمام علما و مراجع تقليد خودشان به آن مبادرت مي كردند و يكي از وسايل تشرف به محضر حضرت بقيه الله روحي فداه را گريه بر حضرت سيد الشهدا عليه السلام مي دانستند . در سال 1333 كه براي تحصيل به نجف اشرف مشرف شدم با جمعي از علماي اعلام پياده به كربلا مي رفتيم در بين راه به محلي به نام طويرج كه با كربلاي معلي بيشتر از 4 فرسخ فاصله نداشت رسيديم . يكي از علماي بزرگ به من گفت :

‏ روز عاشورا دسته هاي سينه زن از اينجا به كربلا حركت ميكنند و جمعي از علما و حتي بعضي از مراجع به آنها ملحق مي شوند و با آنها سينه مي زنند ، سپس آن عالم بزرگ به من مي گفت : روز عاشورايي بود كه من با دسته طويرج به سوي كربلا مي رفتيم ، در ميان سينه زنها يكي از مراجع تقليد فعلي كه آن وقت از علماي بزرگ اهل معني محسوب مي شد با كمال اخلاص و اشك جاري مشغول سينه زدن بود . من از آن عالم بزرگ سؤال كردم كه شما به چه دليل علمي اين كار را انجام مي دهيد ؟
‏ فرمود : مرحوم علامه سيد بحرالعلوم روز عاشورا با عده اي از طلاب از كربلا به استقبال دسته سينه زني طويرج مي روند ، ناگهان طلاب مي بينند مرحوم سيد بحرالعلوم با آن عظمت و مقام شامخ علمي عمامه و عبا و عصا و قبا را كنار انداخت و مثل ساير سينه زنها لخت شده و خود را ميان عزاداران و سينه زنان انداخت و به سر و سينه مي زند .
‏ طلابي كه با معظم له به استقبال آمده بودند هرچه مي كنند كه مانع از آن همه احساسات پاك و محبت بشوند ميسر نمي گردد . بالاخره عده اي از طلاب براي حفظ سيد بحر العلوم اطراف ايشان را مي گيرند كه مبادا زير دست و پا بيفتد و ناراحت شود تا آنكه بعد از اتمام برنامه سينه زني بعض از خواص از آن عالم بزرگ مي پرسند چگونه شد كه شما بي اختيار وارد دسته سينه زني شديد و آن گونه مشغول عزاداري گرديديد ؟
‏ فرمود : وقتي به دسته سينه زني رسيدم ديدم حضرت بقيه الله عجل الله تعالي فرجه الشريف با سر و پاي برهنه ميان سينه زنها به سر و سينه مي زنند و گريه مي كنند من نتوانستم طاقت بياورم لذا از خود بي خود شدم و در خدمت حضرتش مشغول سينه زدن گرديدم .
 تور کربلا از تهران. کربلا. از تهران. کربلا .

:: موضوعات مرتبط: درباره واقعه کربلا، ،
:: برچسب‌ها: تور کربلا, تور زمینی کربلا, تور هوایی کربلا, تور کربلا از تهران, کربلا, از تهران, ,

تورکربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

مسجد سهله اقامتگاه  امام زمان (عج) است، خانه حضرت ابراهیم خلیل (ع) و حضرت ادریس (ع)، پایگاه حضرت خضر نبی (ع) و محل عبادت حضرت نوح (ع)، امام صادق (ع) و امام سجاد (ع) و محل نزول جبرائیل امین (ع)است.


مسجد سهله یکی از معروفترین مساجد منتسب به حضرت مهدی(عج) است که مقام پیامبران بسیاری همچون ادریس و ابراهیم(ع) و خضر نیز بوده است. این مسجد در اطراف‌ کوفه‌ و در دو کیلومتری‌ شمال‌ غربی‌ مسجد اعظم‌ کوفه‌ قرار دارد و کهن‌ترین‌ مکان‌ منتسب‌ به‌ ‌ امام‌ عصر است‌..


در احادیث بسیاری از مسجد سهله به عنوان اقامتگاه شخصی امام مهدی(عج) و اهل بیتش در عصر ظهور نام برده شده است. در احادیث آمده است که روزی در محضر حضرت امام صادق(ع) از مسجد سهله گفت و شنود شد، حضرت فرمودند: “آنجا اقامتگاه صاحب ماست؛ هنگامی که با خانواده اش قیام کند”. در احادیث دیگری آمده است که بیش از یک قرن پیش از ولادت امام مهدی(عج)، امام صادق (ع) به یار با وفایش ابوبصیر، فرمود: “ای ابا محمد! گویی فرود آمدن قائم(ع‍ج) را با اهل و عیالش در مسجد سهله با چشم خود می بینم”. در احادیث‌ ماثور از امامان‌ مسجد سهله‌ به‌ عنوان‌ اقامتگاه‌ شخصی‌ حضرت‌ مهدی(عج) در عصر ظهور معرفّی‌ شده است‌، از امام‌ صادق‌ (ع) نقل شده است‌ که‌ فرموده‌اند: “آنجا یعنی‌ مسجد سهله‌ اقامتگاه‌ صاحب‌ ما است‌، هنگامی‌ که‌ با خانواده‌اش‌ قیام‌ کند”.


از بررسی مجموع روایاتی که درباره مسجد سهله رسیده است به این نتیجه می رسیم که برای مسجد سهله ویژگی های فراوان و امتیازات بی شماری است از جمله این که اقامت گاه پیامبران و صالحان و جانشینان حضرت مهدی (عج) است، این مسجد مکانی است که همه پیامبران رسالت خود را از آنجا آغاز کرده اند و رهگذری برای راهیان بهشت و محلّ تقسیم غنایم و مرکز مقام صالحان و پیامبران و امامان برای حوائج مهم است. عدالت الهی، در آن جا ظاهر می شود و بنابر احادیث معتبر این مسجد موجب قضای حوائج و تقرب به خدا و موجب مصونیت از نیرنگ دشمنان است. به طوری که هفتاد هزار نفر از آن جا، بدون حساب، وارد بهشت می شوند.


موقعیت مسجد سهله


مسجد سهله در شرق نجف اشرف و در شهر کوفه قدیم قرار دارد؛ در ۱۰ کیلومتری شمال شرقی حرم امام علی (ع) و دو کیلومتری شمال غربی مسجد کوفه واقع شده است و چنانچه در روایات آمده است بعد از مسجد کوفه، مسجدی به فضیلت مسجد سهله وجود ندارد.


این مسجد که در قرن اول هجری از سوی قبایل عرب ساخته شد، با اسامی همچون مسجد سهیل، بنی ظفر و عبدالقیس نیز نامیده می شود و بنابر منابع تاریخی اگر سهله را با سین مفتوحه بخوانیم به معنای زمین هموار و اگر با سین مکسور بخوانیم به معنی خاک ماسه مانند است که به وسیله سیل در مسیل ها جمع می شود اما در هر حال نامگذاری این مسجد به سهله به لحاظ جنس خاک آن منطقه است؛ اگرچه برخی علل دیگری را دلیل نامگذاری آن برشمردند که به عنوان نمونه می گویند: سهیل نام سازنده مسجد است، عبدالقیس نام طایفهاى است که این مسجد در منطقه سکونت آنها بنا شده و بنىظفر نیز یکى از طایفه هاى قبیله عبدالقیس است.


مسجد سهله در زمینى خالى از سکنه که اطراف آن پوشیده از ماسه هاى قرمز است ساخته شده و شکل هندسى آن تقریباً به صورت مستطیل با طول ۱۴۰متر، عرض ۱۲۵متر و مساحتى بالغ بر ۱۷۵۰۰مترمربع است.


ارتفاع دیوارهایى که آن را احاطه کرده حدود ۲۲متر است که هر یک از اضلاع چهارگانه آن به وسیله برج هاى نیم دایره ای از طرف خارج و به فاصله هاى مساوى تقویت مى شوند. در میانه ضلع شرقى دیوار، مناره اى به ارتفاع ۳۰متر وجود دارد که در اصلى مسجد در میانه ضلع شرقى در مجاورت این مناره واقع شده است.


این مسجد از دو قسمت شبستان و صحن تشکیل شده، شبستانی که در قسمت جنوب به طول ۱۲۰ متر و عرض ۵/۵ متر بنا شده است و حدود ۶۶۰ متر مربع مساحت دارد که از طریق ایوانکهایى به عنوان ورودیهاى شبستان به صحن مسجد متصل مى شود و قدمت تاریخى این ایوانکها به قبل از سال۷۵۰ ق مىرسد.


بقیه فضاى مسجد نیز به صحن اختصاص دارد. در طول اضلاع شرقى، غربى و شمالى مسجد نیز غرفههایى ساخته شده است که در یک طرف ۳۶ غرفه، در طرف دیگر ۲۷ و در سمت در ورودى آن ۱۹ غرفه به چشم می خورد.


مقام برخی پیامبران و امامان در مسجد سهله


در بخش هاى مختلف صحن مسجد محراب هایى ساخته شده است که به نام پیامبران و ائمه اطهار(ع) نامگذارى شده اند و در اصطلاح آنها را مقام مى خوانند. این مقامها عبارتند از:


مقام حضرت ابراهیم(ع): این مقام در جهت شمال غربى و بین دیوار غربى و شمالى قرار دارد. در روایتى آمده است این مسجد، خانه حضرت ابراهیم خلیل(ع) بوده است که از آنجا به سمت قوم “عمالقه” رفتند.


مقام حضرت یونس(ع): این مقام در جهت جنوب غربى بین دیوار جنوبى و غربى قرار دارد.


مقام حضرت ادریس(ع): این مقام در بین دیوار شرقى و شمالى قرار دارد. این مقام را مقام عیسى(ع) هم مىنامند؛ این قسمت از مسجد به “بیتالخضر” نیز معروف است.


مقام حضرت صالح(ع): این مقام در سمت شرقى بین دیوار جنوبى و شرقى قرار دارد که به مقام صالحین، انبیا و مرسلین معروف است.


مقام امام سجاد(ع): این قسمت در میانه مسجد کمى مایل به سمت شرقى قرار دارد.


مقام امام صادق(ع): این مقام درست در وسط مسجد است که براساس روایات تاریخى، حضرت امام صادق(ع) مدتى در آنجا اقامت نموده و به عبادت و دعا مشغول بودهاند.


مقام امام زمان(ع): این مقام هم در قسمت میانى مسجد، کمى مایل به سمت جنوب، بین مقام هاى امام سجاد(ع) و حضرت یونس(ع) قرار دارد که امروزه ساختمانى به طول ۸۰ متر و عرض ۵/۵ متر در این محل بنا شده است و چنانچه در احادیث معتبر آمده حضرت ولىعصر(ع) در این مقام، نماز و دعا و نیایش به جاى آورده اند و عالم بزرگوار علامه بحرالعلوم آن حضرت را در این مکان شریف در حال مناجات با پروردگار زیارت کرده اند.


علاوه بر آن، گزارش هاى بسیارى از ملاقات با آن حضرت در این مسجد شریف در طول تاریخ نقل شده است که این امر سبب اقبال بسیار عاشقان و شیفتگان خالص آن حضرت به این مکان شریف گشته و در نتیجه ساختمان این قسمت، بارها توسط شیعیان مخلص تجدید بنا شده است.


براى این مقام زیارتنامه مخصوصى در کتب روایى روایت شده است که به همراه سایر دعاها و عبادات به جاى آورده می شود.


سید بن طاووس(ره) از علمای نامدار شیعه می نویسد: وقتى می خواهى به مسجد سهله بروى روز چهارشنبه و بین نماز مغرب و عشا دو رکعت نماز به جاى آور که از امام صادق(ع) روایت شده است که هر گرفتارى چنین کند، خداوند گرفتارى او را برطرف مى کند.


اهمیت مسجد سهله


امام حسین(ع) درباره اهمیت مسجد سهله فرموده اند: “مسجد سهله خانه ابراهیم(ع) بوده که از آن به سوی عمالقه رفته است و آنجا خانه ادریس، صخره خضراء است و در آن مسجد در صور دمیده می شود و از اطراف آن هفتاد هزار نفر بدون حساب به بهشت می روند”.


از امام باقر(ع) نقل شده است که هیچ پیامبری را خداوند برنیانگیخت مگر آنکه در آن مسجد نماز گزارده است، در آنجا عدل الهی آشکار می شود و منازل و جایگاه های پیامبران، اوصیاء و صالحین است.


همچنین در حدیثی معتبر در جلد یکصدم بحارالانوار آمده است که امام صادق(ع( به یار باوفایش ابابصیر، فرمودند: « ای ابا محمد! گویی فرود آمدن قائم(ع‍ج) را با اهل و عیالش در مسجد سهله، با چشم خود می بینم».


ابوبصیر عرضه داشت: آیا محل اقامت دایمی آن حضرت در مسجد سهله خواهدبود؟


حضرت فرمود: آری، سپس فرمود: مسجد سهله اقامتگاه حضرت ادریس (ع) و حضرت ابراهیم خلیل الرحمان (ع) بود.


خداوند، پیامبری را مبعوث نکرده جز اینکه در مسجد سهله نماز گزارده است؛ مسجد سهله، پایگاه حضرت خضر(ع) است؛ کسی که در مسجد سهله اقامت کند، همانند کسی است که در خیمه رسول اکرم(ص) اقامت کند؛ مرد و زن با ایمانی یافت نمی شود، جز اینکه دلش به سوی مسجد سهله پر می زند.


هیچ کس در مسجد سهله نماز نمی گزارد که با نیت راستین خدا را بخواند، جز اینکه او را با حاجت برآورده شده از آنجا بر می گرداند؛ هیچ کس نیست که در مسجد سهله به خدا پناهنده شود، جز اینکه خداوند او را از آنچه بیم دارد، پناه دهد.


ابوبصیرعرض کرد: فضیلت بسیار بزرگی است!


امام صادق(ع) فرمود: آیا برایت بیفزایم؟


عرض کرد : بله.


امام فرمود: مسجد سهله از آن بقعه هایی است که خداوند دوست دارد، او را در آنجا بخوانند؛ شب و روزی نیست که فرشتگان به زیارت مسجد سهله نشتابند و در آنجا به عبادت حق تعالی نپردازند، اگر من در آن سامان سکونت داشتم، هیچ نمازی را جز در مسجد سهله نمی خواندم.


ای ابا محمد! اگر مسجد سهله هیچ فضیلتی جز فرود آمدن فرشته ها و اقامت پیامبران نداشت، همین فضیلت بس بود، در حالی که این همه فضیلت دارد؛ آنچه از فضایل مسجد سهله برای تو بازگو نکردم، بیش از فضایلی است که برایت گفتم.».


امام سجاد(ع) نیز در فضیلت مسجد سهله می فرمایند: «هر کس در مسجد سهله دو رکعت نماز به جاى آورد خداوند دو سال بر عمر او می افزاید».


تشرف سید بحرالعلوم در مسجد سهله


عالم جلیل آخوند ملازین العابدین سلماسى (ره) فرمود: روزى در مـجلس درس فخر الشیعه، آیة اللّه علامه بحر العلوم (ره) در نجف اشرف نشسته بودیم، که عالم محقق جناب میرزا ابوالقاسم قمى – صاحب کتاب قوانین – براى زیارت علامه وارد شدند.


آن سـال، سـالى بود که میرزا از ایران براى زیارت ائمه عراق و حج بیت اللّه الحرام آمده بودند.کسانى که در مجلس درس حضور داشتند که بیشتر از صد نفر بودند متفرق شدند فقط من با سه نفر از خواص اصحاب علامه، که در درجات عالى صلاح و ورع و اجتهاد بودند، ماندیم.


محقق قمى رو به سید کرد و گفت: شما به مقامات جسمانى(به خاطر سیادت) و روحانى و قرب ظـاهـرى (مـجـاورت حـرم مـطـهـر امیرالمؤمنین علیه السلام) و باطنى رسیده‌اید.


پس از آن نعمت‌هاى نامتناهى، چیزى به ما تصدق فرمایید سـید بدون تامل فرمود: شب گذشته یا دو شب قبل [تردید از ناقل قضیه است] براى خواندن نماز شـب بـه مسجد کوفه رفته بودم.


با این قصد، که صبح اول وقت به نجف اشرف برگردم، تا درس‌ها تعطیل نشود. (سال‌هاى زیادى عادت علامه همین بود.)


وقـتـى از مـسـجـد بـیرون آمدم، در دلم براى رفتن به مسجد سهله شوقى افتاد، اما خود را از آن مـنـصـرف کردم، از ترس این که به نجف اشرف نرسم، ولى لحظه به لحظه شوقم زیادتر مى‌شد و قلبم به آن جا تمایل پیدا مى کرد.


در هـمـان حـالـت تردید بودم که ناگاه بادى وزید و غبارى برخاست و مرا به طرف مسجد سهله حرکت داد خیلى نگذشت که خود را کنار در مسجد سهله دیدم.


داخل مسجد شدم، دیدم خالى از زوار و مترددین است جز آن که شخصى جلیل القدر مشغول مناجات با خداى قاضى الحاجات است آن هـم با جملاتى که قلب را منقلب و چشم را گریان مى کرد.


حالم دگرگون و دلم از جا کنده شد و زانوهایم مرتعش و اشکم از شنیدن آن جملات جارى شد.


جملاتى بود، که هرگز به گوشم نـخـورده و چشمم ندیده بود، لذا فهمیدم که مناجات کننده، آن کلمات را نه آن که از محفوظات خود بخواند، بلکه آنها را انشاء مى کند.


در مـکان خود ایستادم و گوش مىدادم و از آنها لذت مىبردم، تا از مناجات فارغ شد.


آنگاه رو به من کرد و به زبان فارسى فرمود: مهدى بیا.


پیش رفتم و ایستادم.


دوباره فرمود که پیش روم.


باز اندکى رفتم و توقف نمودم.


براى بار سوم دستور به جلو رفتن داد و فرمود: ادب در امتثال(فرمانبرداری) است. یعنى تا هر جا که گفتم بیا نه آن که به خاطر رعایت ادب توقف کنى.


من هم پیش رفتم تا جایى رسیدم که دست ایشان به من و دست من به آن جناب مىرسید.


در این حال ایشان مطلبى را فرمود.


آخـوند ملازین العابدین سلماسى مىگوید: وقتى صحبت علامه (ره) به این جا رسید، یک باره از سخن گفتن دست کشید و ادامه نداد و شروع به جواب دادن محقق قمى راجع به سؤالى که قبلا ایشان پرسیده بود کرد.


آن سؤال این بود، که چرا علامه با آن همه علم و استعداد زیادى که دارند، تـالـیفاتشان کم است


ایشان هم براى این مساله دلایلى را بیان کردند، اما میرزاى قمى دوباره آن صحبت حضرت با علامه را سؤال نمود.


“سید بحرالعلوم (ره) با دست خود اشاره کرد که از اسرار مکتومه است.”

:: موضوعات مرتبط: اماکن متبرکه عراق، ،
:: برچسب‌ها: تور کربلا, تور زمینی کربلا, تور هوایی کربلا, کربلا, ,

 

تور کربلا. تور زمینی کربلا.تور هوایی کربلا.

حکایت شرفیابی جناب مقدس اردبیلی خدمت حضرت صاحب الزمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) از جمله موارد هدایتگری امام عصر علیه السلام است. برای آشنایی، هرچند مختصر، با مقدس اردبیلی خوب است بدانیم یک شب مقدس اردبیلی براي گرفتن وضو، برای خواندن نماز شب، بر سر چاه رفته، دلو را به چاه مي‌اندازد. اما وقتي آن را بالا مي‌کشد، مي‌بيند دلو پر از طلا است! مقدس اردبیلی نگاهي به آسمان مي‌اندازد و مي‌گويد خدايا! آب خواستم براي وضو، برای چه اینها را به من مي‌دهي؟ و دلو را به چاه برمي‌گرداند. او مرد بسیار بزرگی بوده است!! از آن دسته انسانهایی نبوده که اگر يک بار به مجلس امام زمان عليه‌السلام برود، بر سر خدا و حجت خدا (علیه‌السلام) منت بگذارد و برای مثال بگويد ياصاحب الزمان من به خاطر شما از مال، پول و دنيای خود گذشتم. علامه مجلسی در مقدمه‌ی بحار درباره مقدس اردبیلی می‌نویسد: «محقق اردبيلى در قداست نفس و تقوى و زهد و فضل به مقام نهایی رسيد، در ميان متقدمين و متأخرين علماء شخصيت بزرگى چون او را سراغ ندارم.» مقدس اردبیلی در ۲۰ -۳۰ سال پایان زندگی خویش حتی هنگام خوابیدن پايش را دراز نکرد! زیرا خود را در محضر خداوند متعال می‌دید و می‌گفت همانطور که جلوي پدرش پاي خود را دراز نمي‌کند، در پیشگاه خداوند سبحان نیز پاي خویش را دراز نمي‌کند. داستانهاي بسیار پندآموز و زیبایی از او نقل شده است؛ يکي از آنها حکايتی است که ميرعلام بازگو می‌کند.
ماجرای تشرف جناب مقدس اردبیلی (رحمه الله) از زبان ميرعلام [ که از شاگردان دانشمند معروف، مقدس اردبيلى بوده است] از این قرار است:

تور کربلا از تهران.تور کربلا از کرج.

جماعتى از علماء از سيد فاضل ميرعلام‏ براى من (علامه مجلسى) روایت كردند كه گفت: در يكى از شبها در صحن مطهر حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام بودم. آن موقع قسمت عمده‌ی شب گذشته بود. در اثنایى كه در صحن گردش مي‌كردم ديدم‏، شخصى از مقابل من به طرف حرم منور اميرالمؤمنين مي‌رود. وقتى نزديك رفتم، ديدم استاد بزرگوارم مولانا احمد اردبيلى قدس اللَّه روحه است‏ من خود را از وى پنهان نگاه داشتم تا اين كه بطرف درب حرم آمد؛ در بسته بود، ولى به مجرد رسيدن او در باز شد و او داخل حرم شد. شنيدم كه سخن مي‌گويد. مثل اين كه با كسى تو گوشى حرف مي‌زند؛ آن‌گاه از حرم بيرون آمد و در بسته شد من هم از عقب سر او رفتم، تا از شهر نجف خارج شد و به سمت مسجد كوفه رفت. من دنبال او بودم ولى او مرا نمى‏ديد.

همين كه وارد مسجد كوفه شد، رفت به سمت محرابى كه حضرت اميرالمؤمنين عليه السّلام در آنجا شهيد شد، و مدتى در آنجا ايستاد. سپس برگشت و از مسجد بيرون آمد و آهنگ نجف كرد. من همچنان پشت سر او بودم تا اينكه رسيديم نزديك مسجد حنانه. در آنجا سرفه‏ام گرفت، به طورى كه نتوانستم خوددارى كنم. وقتى صداى سرفه‌ی مرا شنيد، برگشت، نگاهى به من كرد و مرا شناخت. پرسيد تو ميرعلام هستى؟ گفتم: آرى. گفت: اينجا چه مي‌كنى؟ گفتم: از موقعى كه شما وارد صحن‏ مطهر شديد تاكنون همه جا با شما بوده‏ام. شما را به صاحب اين قبر مطهر قسم مي‌دهم آن چه امشب بر شما گذشت، از اول تا آخر به من اطلاع دهيد. گفت: مي‌گويم! ولى به اين شرط كه تا من زنده‏ام، به كسى نگویی! وقتى به وى اطمينان دادم، فرمود: در پاره‏اى از مسائل علمى فكر مي‌كردم و حل آن برايم مشكل مي‌نمود. به دلم گذشت كه بروم خدمت اميرالمؤمنين عليه‌السّلام و حل آن مشكل را از آن حضرت بخواهم. موقعى كه به در حرم رسيدم، چنان كه ديدى، در بسته به رويم گشوده شد و داخل حرم شدم و از خداوند مسألت نمودم كه شاه ولايت جواب سؤالم را بدهد. ناگهان صدایى از قبر منور شنيدم كه فرمود: برو به مسجد كوفه و از قائم ما سؤال كن، زيرا او امام زمان تو است، من هم آمدم پهلوى محراب و آن حضرت را آنجا ديدم. مسأله‌ی خود را پرسيدم و حضرت جواب آن را مرحمت فرمود و اينك به منزل برميگردم.
نقل ماجرا از: . مهدی موعود، ترجمه ی ج 51 بحار الانوار، ص

:: برچسب‌ها: تور کربلا, تور زمینی کربلا, تور هوایی کربلا, کربلا, تور کربلا از تهران , تور کربلا از کرج, ,

تور کربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

یکی از سوره های قرآن در مورد آل عمران است این سور ه  به نام حضرت مریم است  ایه اول این سوره از حروف مقطعه است  که بسیاری از مفسّران قرآن مجید عقیده دارندکه آیه «کهیعص» که از حروف رمزی و مقطّعه میباشد به ماجرای کربلا و شهادت امام حسین (ع) اشاره دارد دلیل این مفسران بر ارتباط آیه «کهیعص» با ماجرای کربلا، روایتی از «سعد بن عبدالله قمی» است که در کتب روایی از جمله «کمال‌الدین وتمام النعمة» شیخ صدوق (متولد نیمه اول قرن چهارم هجری) و «احتجاج»‌ مرحوم طبرسی (متولد نیمه اول قرن ششم هجری) آمده است .

از کتاب‌های متأخر نیز می‌توان به «تفسیر البرهان» سیدهاشم بحرانی و «بحار الانوار» علامه مجلسی اشاره کرد که این روایت در آن‌ها ذکر شده است .

 سعد بن عبدالله قمی روایت می‌کند که در خدمت امام عسکری (ع) بودم و فردی از تأویل آیه کهیعص پرسش کرد. امام عسکری (ع) فرمود که از فرزندم «مهدی» پاسخ را دریافت کنید.

 آن‌گاه امام زمان (عج) فرمودند: «هذه الحروف من أنباء الغیب، أطلع الله علیها عبده زکریا علیه‌السلام، ثم قصّها علی محمد صلی‌الله علیه وآله، وذلک أن زکریا سأل ربّه أن یعلّمه أسماء الخمسة، فأهبط علیه جبرئیل فعلّمه إیاها، فکان زکریا إذا ذکر محمداً وعلیاً وفاطمة والحسن سُرِّی عنه همّه، وانجلی کربّه، وإذا ذکر الحسین خنقته العبرة ووقعت علیه البهرة! فقال ذات یوم: یا إلهی! ما بالی إذا ذکرت أربعا منهم تسلیّت بأسمائهم من همومی، وإذا ذکرت الحسین تدمع عینی وتثور زفرتی؟! فأنبأه الله تعالی عن قصته، وقال: (کهیعص) فالکاف اسم کربلاء، والهاء هلاک العترة، والیاء یزید وهو ظالم الحسین علیه‌السلام، والعین عطشه، والصاد صبره.»

ماجرا از این قرار است که حضرت زکریا از پروردگارش درخواست کرد که «اسماء خمسه طیبه‏» را به وی بیاموزد.

خداوند متعال، جبرئیل امین را بر او فرو فرستاد و آن اسماء را به او تعلیم داد. حضرت زکریا هنگامی که نام‏های محمد (ص)، علی (ع)، فاطمه (س) و حسن (ع) را یاد می‏کرد، اندوه و ناراحتی‌اش بر طرف می‏شد و گرفتاریش از بین می‏رفت. امام هنگامی که از حسین (ع) یاد می‏کرد، بغض گلویش را می‏فشرد و مبهوت می‏شد.

به همین دلیل روزی از خداوند سبب این اندوه و ناراحتی را جویا شد و گفت: بارالها! چرا وقتی آن چهار نفر را یاد می‏کنم، آرامش می‏یابم و اندوهم بر طرف می‏شود، اما وقتی حسین را یاد می‏کنم، اشکم جاری و ناله‏ام بلند می‏شود؟

خدای تعالی او را از داستان شهادت امام حسین (ع) آگاه کرد و فرمود: «کهیعص‏»! «ک» نام کربلا و «ه» اشاره به کشته‌شدن عترت طاهره دارد. «ی» اشاره به نام یزید دارد که بر حسین (ع) ظلم کرد و «ع» اشاره به عطش و تشنگی آن امام و «ص» نیز نشان صبر و مقاومت ایشان است.

:: موضوعات مرتبط: درباره واقعه کربلا، ،
:: برچسب‌ها: تور کربلا, تور زمینی کربلا, تور هوایی کربلا, کربلا, ,

تور کربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.
آیت اللّه مرعشى از  جمله اشخاص معدودی است که به حضور امام عصر -عجل اللّه تعالى فرجه الشریف – مشرف شده است.

و در این مورد حکایات متعددى وجود دارد که در اینجا به یک حکایت اشاره مى کنیم:
ایشان نقل کرده اند که زمان تحصیل علوم دینى و فقه اهل بیت علیهم السّلام فوق العاده مشتاق دیدار جمال دلاراى حضرت بقیة اللّه -عجل اللّه تعالى فرجه الشریف – بودم و عهد نمودم که چهل شب هر چهارشنبه پیاده به مسجد سهله مشرف شده، در آنجا بیتوته نمایم. به این قصد که به فوز دیدار امام عصرعلیه السّلام نائل شوم. بر این عمل مداومت داشتم تا شب چهارشنبه سى و ششم یا سى و پنجم.

اتفاقاً آن شب قدرى دیرتر از شبهاى پیشین حرکت نمودم. هوا ابرى و بارانى بود. در نزدیکى مسجد شریف سهله خندقى وجودداشت. هنگامى که قدم به آن خندق گذاردم، تاریکى همه جا را فرا گرفته بود. در آن حال، وحشت و خوف از سارقین (که در آن زمان زیاد بود) مرا فراگرفت ناگهان از پشت سر صداى راه رفتن کسى به گوشم رسید.
وحشت من افزون شد. برگشتم و نگاه کردم. سید عربى را با لباس ‍ اهل بادیه دیدم. (جاى تعجّب است که در آن تاریکى چگونه سیدبودن وى را تشخیص دادم؛ اما در آن زمان به فکر نیفتادم و غافل بودم ). او پیش آمد و با زبان فصیح فرمود: یا سیّد سلام علیکم، که وحشت من زایل شد و آرامش پیدا کردم و با آن سیّد عرب شروع به صحبت نمودم و به راه رفتن ادامه دادیم.
آن سیّد پرسید کجا مى روید؟ عرض کردم به مسجد سهله و به قصد تشرف به حضور مولا و امام زمان حضرت بقیة اللّه (عج ). پس از چند قدم که رفتیم، به مسجد زید بن صوحان رسیدیم. آن مرد عرب گفت: خوب است وارد مسجد شویم. پس هر کدام دو رکعت نماز به جا آورده و دعاى پس از نماز را خواندیم. آن شخص ‍ عرب، آن دعا را از حفظ مى خواند. در آن هنگام گویى تمام اجزا و ارکان مسجد با وى آن دعا را مى خواندند. انقلابى عجیب در خود مشاهد مى کردم که از توصیف آن عاجزم.
پس از اتمام دعا، آن مرد عرب به سوى من نگاه کرد و گفت: یا سیّد آیا گرسنه اى ؟ خوب است شامى خورده و پس از آن به مسجد سهله برویم. سفره غذایى را از زیر عباى خود بیرون آورد. در میان آن سفره سه قرص ‍ نان و دو – سه دانه خیار بسیار سبز بود که گویى تازه از بستان چیده شده بودند و حال آنکه آن زمان چلّه زمستان بود.
من با مشاهده همه این حالات باز هم انتقال پیدا نکردم که آن شخص عرب کیست ؟ پس از صرف شام به مسجد سهله رفتیم و آن سیّد عرب تمام اعمال مسجد سهله را به جا آورد و من هم از او پیروى کردم. هنگامى که فریضه مغرب و عشا را به جاى آورد، من هم به او اقتدا کردم، بدون اینکه از خود بپرسم که این شخص عرب کیست ؟
سپس آن سیّد عرب به من گفت که آیا شما نیز پس از اعمال مسجد سهله به مسجد کوفه مى روید یا در مسجد سهله مى مانید؟ من گفتم مى مانم. سپس با آن سیّد عرب در وسط مسجد بر سکوى مقام امام صادق علیه السّلام نشستیم و من به آن سیّد عرب عرض ‍ کردم آیا چاى، قهوه یا دخانیات میل دارید تا حاضر کنم ؟ آن سیّد گفت این امور ((فضول معاش )) هستند و ما از آنها اجتناب مى کنیم. این کلمه در من تاءثیر بسیار گذاشت بطورى که اکنون هم هر وقت یک استکان چاى صرف مى نمایم،
فرمایش آن سیّد عرب در نظرم مى آید و اعضاى من مرتعش مى شود. به هر حال مجلس ما دو – سه ساعت به طول انجامید و در خلال آن مطالبى مطرح شد که اختصاراً به این شرح است : آن سیّد مطالبى در چگونگى استخاره کردن ارائه کرد و تاءکید نمود به خواندن برخى از سوره ها، پس از نمازهاى واجب یومیه و خواندن دو رکعت نماز بین نمازهاى مغرب و عشا و مطالبى دیگر. پس از آن صحبتها، من براى رفع حاجتى از جاى برخاستم و به سمت درِ مسجد حرکت کردم که سر حوض بروم. در وسط راه به ذهن من خلجان نمود که این چه شبى است و این سیّد عرب صاحب فضایل کیست ؟ شاید همان مطلوب و گمشده من است. به مجّرد خطور این مطلب به ذهنم، به داخل مسجد برگشتم و متوجه شدم که از آن سیّد عرب اثرى نیست و اصلاً کسى در مسجد حضور ندارد و حال آنکه من هنوز از مسجد بیرون نرفته بودم، به این ترتیب من به مراد خود رسیده بودم، در حالى که او را نشناخته بودم. از این رو دیوانه وار اطراف مسجد تا صبح قدم زدم، نظیر عاشقى دلسوخته که معشوق خود را گم نموده است.

:: موضوعات مرتبط: اماکن متبرکه عراق، ،
:: برچسب‌ها: تور کربلا, تور زمینی کربلا, تور هوایی کربلا, کربلا, ,